Wat kan haptotherapie betekenen bij burn-out of depressie?
Burn-out of depressie?
Is het toevallig dat zoveel mensen in een burn-out of depressie komen?
Het lijkt onderdeel te zijn van onze huidige cultuur: we raken steeds verder van onszelf en ons gevoel verwijderd. We zoeken oplossingen en verlossing van pijn en leegte buiten onszelf. Plezier en geluk lijkt in de buitenwereld te vinden en/of in de toekomst. We worden afgeleid of verleid met televisie, gamen, shoppen, surfen op internet, social media. Maar ook het continu doen, doorgaan en denken, vaak gekoppeld aan perfectionisme en een hoge lat, leidt ons weg van onszelf. Richting burn-out of depressie.
Er zijn maar weinig mensen die hun hart volgen en zonder inspanning meebewegen op de ‘flow’ van het leven. Waarom gaan we zo makkelijk weg van onszelf?
Aangeleerde patronen
Allereerst is het de vraag of we ons hiervan bewust zijn. Als we kijken naar onze conditionering leren we op school om te voldoen aan verwachtingen, te presteren en we ontwikkelen met name cognitieve vaardigheden. Het draait om goed of fout, we leren vergelijken en oordelen. De nadruk ligt op competitie, ‘ik of de ander’ en als ik win, verlies jij. We leren luisteren naar een autoriteit buiten ons die we in de loop van de tijd in meer of mindere mate internaliseren als kritische stem van ‘moeten’ en verplichting. We leren niet om ons eigen gevoel te volgen, te luisteren naar wat we graag willen of fijn vinden in dit moment.
Eenmaal volwassen heb je geleerd te leven vanuit je hoofd en geef je richting vanuit aangeleerde normen en overtuigingen. Het is belangrijk om erkenning en goedkeuring van buitenaf te krijgen en je maakt keuzes vanuit een angst voor verlies of tekort. Doordat je niet luistert naar je innerlijke gevoel, ontstaat de kans op depressie, er is geen innerlijke richting of levenslust.
Ervaren in dit moment
In deze manier van opgroeien leren we ook niet omgaan met gevoelens en emoties. Met prettige emoties of fijne gevoelens lukt het nog wel, maar wat te doen met moeilijke emoties en verwarrende gevoelens? We gaan ervan weg, we vermijden ze of zoeken afleiding. Feitelijk zijn we bang geworden voor de ervaring in dit moment. We zijn bang het niet te weten, niet alles onder controle te hebben. Het liefst willen we onze ervaring sturen. En met ons denken lijken we een heel eind te komen.
En zo ga je weg van je gevoel en weg van jezelf en de ervaring in dit moment. Weg van het signaal of de boodschap die de emotie je geeft. Weg van je wijsheid vanbinnen, weg van je essentie.
En helaas doen we dit niet af en toe, maar heel vaak. We hebben het niet eens door, het is ‘gewoon’ geworden. Het is wat we kinderen onbewust leren in het voorbeeld dat we geven. Druk met alle afleidingen, nog zoveel te doen, gevangen in denken en oordeel.
Automatische piloot
Als je je er niet van bewust bent, kan je lange tijd doorgaan op de automatische piloot van weggaan van jezelf en de onderliggende angst. Tot je merkt dat je doodongelukkig bent of je lichaam ‘plotseling’ niet meer doet wat je wilt. Zo zit je ineens in een burn-out. Durf je dan, na zo’n lange tijd nog naar binnen te kijken en te voelen wat aanwezig is? De pijn te ervaren van het verdriet of de boosheid, lichamelijke klachten of vermoeidheid waar je zo lang aan voorbij gegaan bent? Weet je dan nog wel wat je behoeften zijn of wat je gevoel je zegt? De kans is groot dat je je pad kwijt bent, je innerlijke kompas niet meer voelbaar is.
Haptotherapie als weg terug naar jezelf!
Voelen lijkt te beangstigend geworden, het lijkt geen onderdeel meer te zijn van het dagelijks leven. We durven gevoel niet meer toe te laten, er gewoon bij aanwezig te zijn, zonder oordeel, zonder dat het weg moet. We durven niet meer stil te staan bij onszelf en naar binnen te kijken.
Ik denk dat deze verwijdering van onszelf de reden is dat er zoveel mensen, en ook steeds meer jongeren, met burn-out of depressie klachten kampen. En als we er geen aandacht voor hebben, zal het steeds vaker voorkomen. In de bijna continue afleiding zijn we niet meer verbonden, niet met onszelf en ons lichaam en niet met de mensen om ons heen.
Weer in contact komen met je gevoel en in verbinding zijn, is waar haptonomie over gaat. Dit is in mijn beleving ook waar zingeving vandaan komt, zonder gevoel heb je geen richting en zonder contact raak je de essentie van het leven kwijt. In verbinding zit de liefde en het geluk waar we in onze essentie allemaal naar verlangen. En ik geloof dat dat burn-out of depressie helpt voorkomen.
Terug naar het overzicht
